Marianne Pousseur

Tijdens haar studies klassieke zang en kamermuziek aan het Koninklijk Conservatorium in Luik zong ze bij het Collegium Vocale en de Chapelle Royale, beiden onder leiding van Philippe Herreweghe. 

Aansluitend zong ze bij het Schonberg Ensemble (Den Haag), Musique Oblique (Parijs), Ensemble Erwartung (Parijs), Musique Nouvelle, (Brussel), Die Reihe (Wenen), bij Peter Rundel, Jurgen Wyttenbach en het Ensemble Intercontemporain (Parijs) onder de leiding van Pierre Boulez, in een voornamelijk 20^ste eeuwse repertoire. In december 2000 was ze te gast op het Festival d’automne de Paris, waar ze Infinito Nero van Sciarrino vertolkte. Van diezelfde componist creëerde ze in 2001 Lohengrin samen met het Ensemble Intercontemporain.

Terwijl ze haar theaterwerk voortzet, stichtte ze het vocaal ensemble Hélix, dat voornamelijk hedendaagse muziek brengt. Ze was ook medeoprichtster van La Grande Formations, een jazzensemble met 12 muzikanten. Sinds september 1994 doceert ze zang, eerst aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel en later aan het Koninklijk Conservatorium van Bergen.

Met Enrico Bagnoli heeft zij als regisseur, decor- en lichtontwerper verschillende voorstellingen en opera’s gemaakt zoals Song Books (John Cage, 1996), Le chant des Ténèbres (1997), Histoire de Babar (Poulenc, 2000) en L’enfant et les sortilèges (Ravel, 2001).

Meer info